گل نرگس

خری بیمار شد و در صحرایی افتاد،  گرگی در نزد او نشست که چون بمیرد او را بخورد.

خر گفت: ای گرگ …

خر گفت: ای گرگ اگر کاری داری برو پی کار خود که من به این زودی نمی میرم. زیرا که من از آن سخت جانهای عالمم.

گرگ گفت: باکی نیست، من هم از آن بیکار های عالمم؛ اینجا خواهم نشست تا تو بمیری.